با توجه به افزایش روزافزون آپارتمان نشینی، باید برای هر واحد آپارتمانی یک بالکن یا تراس در نظر گرفته شود. وجود تراس باعث می شود که یک فضای نیمه باز در اختیار شما قرار بگیرد و میزان نورگیر خانه نیز افزایش پیدا کند. با این حال احداث یک تراس تابع قوانین خاصی است که حتما باید آن ها را رعایت کرد. این استانداردها توسط شهرداری تعیین می شود و همه کسانی که در کار ساخت و ساز هستند باید آن را رعایت کنند. این قوانین برای نورگیر حبابی و نورگیر سقفی نیز وجود دارد که باید به آن ها نیز دقت ویژه ای کرد. برای آگاهی بیشتر از قوانین مربوط به این حوزه، ادامه این مطلب را به صورت ویژه دنبال کنید.
ضوابط مربوط به احداث بالکن و تراس
هر آپارتمانی با توجه به متراژی که دارد باید یک تراس با استانداردهای یاد شده در نظر بگیرد. ساختمان هایی که کمتر از ۱۰۰ متر مربع وسعت دارند، باید حداقل یک تراس ۳ متری داشته باشند و موارد کوچکتر از آن مجاز نخواهد بود. در صورتی که متراژ خانه بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ متر مربع باشد، تراس و بالکن باید حداقل ۴.۵ متر مربع انتخاب شود.
این مورد در خانه های بزرگ بالای ۲۰۰ متر متفاوت است و بالکن باید حداقل ۶ متر را دربرگیرد. در قسمت جلوی تراس حتما باید از یک دیوار یا نرده محافظ استفاده شود تا خطر سقوط از بین برود. بر اساس قوانین یاد شده ارتفاع این نرده باید حداقل ۱ متر و ۲۰ سانتی متر باشد که قدرت محافظت آن در بالاترین سطح ممکن قرار بگیرد. نرده های انتخاب شده برای تراس باید به صورت یک تکه باشند و امکان استفاده از بالکن چند تکه ای در این شرایط فراهم نخواهد بود.
همچنین نرده های تراس باید بدون پله باشند که کسی نتواند از آن بالا برود. همچنین طراحی نرده ها باید به گونه ای باشد که بچه ها نتوانند خود را از آن آویزان نمایند. برای کف تراس و بالکن نیز بهتر است که از سنگ یا سرامیک استفاده شود. در این حالت امکان شستشو نیز راحت تر خواهد بود و شستن تراس به راحتی توسط شما انجام خواهد شد. تراس باید به صورت مستقیم به پذیرایی خانه متصل شود تا شما بتوانید بیشترین کارایی ممکن را از آن داشته باشید. همچنین در هنگام احداث تراس باید به جهت قرارگیری آن نیز دقت کرد. اگر شما بتوانید یک جهت خوب را برای تراس انتخاب کنید، در اکثر زمان های سال نور مناسب را در اختیار خواهید داشت و خانه روشن تر می شود.
ادامه مطلب |